Jakie są metody leczenia uzależnień?

Zaburzenia uzależniające to grupa zaburzeń, które mogą powodować szkody fizyczne i psychiczne. Otrzymanie leczenia jest niezbędne do przerwania cyklu uzależnienia.

Jednakże, jako choroba przewlekła, uzależnienie jest trudne do leczenia i wymaga stałej opieki.

W Stanach Zjednoczonych około 8,1% ludności, czyli 21,7 mln osób, albo potrzebuje leczenia zaburzeń związanych z używaniem substancji, albo regularnie je otrzymuje, zgodnie z Krajowym Badaniem Używania Narkotyków i Zdrowia.

Pierwsze kroki

Pierwszym krokiem w kierunku wyzdrowienia jest uznanie, że używanie substancji stało się problemem w życiu człowieka, który zakłóca jakość jego życia. Może to wynikać z upośledzenia w szkole, pracy, życiu społecznym, rekreacyjnym lub innych ważnych obszarach funkcjonowania.

Gdy dana osoba rozpozna negatywny wpływ danej substancji na jej życie, dostępna jest szeroka gama możliwości leczenia.

Osoba z zaburzeniami uzależniającymi wymaga dostępu do leczenia. Dla większości osób leczenie może trwać do końca życia. Będą oni musieli powstrzymać się od stosowania substancji przez całe życie, co może być trudne. Plany leczenia osób z zaburzeniami uzależnieniowymi często będą się zmieniać w zależności od potrzeb pacjenta.

Możliwości leczenia uzależnień zależą od kilku czynników, w tym rodzaju zaburzeń uzależniających, długości i intensywności stosowania oraz ich wpływu na jednostkę. Lekarz będzie również leczyć lub kierować do leczenia wszelkie fizyczne powikłania, które się rozwinęły, takie jak choroby wątroby u osoby z zaburzeniami używania alkoholu lub problemy z oddychaniem u osób uzależnionych od substancji, które były palone.

Dostępnych jest kilka opcji leczenia, a większość osób doświadczających uzależnienia otrzyma kombinację różnych podejść. Żadna z metod leczenia zaburzeń uzależnieniowych nie sprawdza się w przypadku każdej osoby.

Wspólne interwencje mogą obejmować połączenie programów stacjonarnych i ambulatoryjnych, poradnictwa psychologicznego, grup samopomocy i leków.

Detoksykacja

Detoksykacja jest zazwyczaj pierwszym krokiem w leczeniu. Polega on na usunięciu substancji z organizmu i ograniczeniu reakcji odstawczych.

W 80 procentach przypadków klinika lecznicza będzie stosować leki w celu zmniejszenia objawów odstawiennych, zgodnie z Substance Abuse and Mental Health Services Administration (SAMHSA).

Jeśli dana osoba jest uzależniona od więcej niż jednej substancji, często będzie potrzebowała leków w celu zmniejszenia objawów odstawiennych dla każdego z nich.

W 2017 r. dostępne stało się elektroniczne urządzenie o nazwie NSS-2 Bridge w celu ograniczenia wycofywania opiatów. Urządzenie to znajduje się za uchem i emituje impulsy elektryczne, które wyzwalają pewne nerwy, mogące łagodzić objawy odstawienia opiatów.

Doradztwo i terapie behawioralne

Jest to najczęstsza forma leczenia po detoksykacji.

Terapia może odbywać się indywidualnie, grupowo lub rodzinnie, w zależności od potrzeb danej osoby. Zazwyczaj jest ona intensywna na początku leczenia, a liczba sesji stopniowo zmniejsza się w miarę poprawy objawów.

Różne rodzaje terapii obejmują:

• terapia poznawczo-behawioralna, która pomaga ludziom rozpoznać i zmienić sposób myślenia, który ma związek z używaniem substancji.
• wielowymiarowa terapia rodzinna, mająca na celu poprawę funkcjonowania rodziny wokół nastolatka lub nastolatka z zaburzeniami związanymi z używaniem substancji
• wywiady motywacyjne, które maksymalizują indywidualną chęć do zmiany i dostosowania się do zachowań
• zachęty motywacyjne zachęcające do abstynencji poprzez pozytywne wzmocnienie

Poradnictwo dla osób uzależnionych ma na celu pomoc w zmianie zachowań i postaw związanych z używaniem danej substancji, a także wzmocnienie umiejętności życiowych i wsparcie innych metod leczenia.

W 2017 r. amerykański Urząd ds. Żywności i Leków (FDA) zatwierdził pierwszą w historii aplikację mobilną, reSET®, jako skuteczną w leczeniu ambulatoryjnym marihuany, kokainy, alkoholu i zaburzeń w stosowaniu stymulantów.

Niektóre formy leczenia zaburzeń uzależnieniowych, oprócz zachowań charakterystycznych dla uzależnienia, koncentrują się na podstawowej przyczynie zaburzeń uzależnieniowych.

Programy rehabilitacyjne

Długoterminowe programy leczenia zaburzeń związanych z substancjami uzależniającymi i uzależnieniami mogą być bardzo skuteczne i zazwyczaj koncentrują się na pozostaniu wolnym od narkotyków i wznowieniu funkcjonowania w ramach obowiązków społecznych, zawodowych i rodzinnych.

W pełni licencjonowane obiekty mieszkalne są dostępne w celu zorganizowania 24-godzinnego programu opieki, zapewnienia bezpiecznego środowiska mieszkaniowego i dostarczenia wszelkich niezbędnych interwencji medycznych lub pomocy.

Kilka typów obiektów może zapewnić środowisko terapeutyczne, w tym:

• Krótkoterminowe leczenie mieszkaniowe: Koncentruje się ono na detoksykacji i przygotowaniu jednostki na dłuższy okres w ramach wspólnoty terapeutycznej poprzez intensywne doradztwo.
• Społeczności terapeutyczne: Osoba poszukująca długoterminowego leczenia ciężkich form zaburzeń uzależnieniowych będzie mieszkać w rezydencji przez okres od 6 do 12 miesięcy z personelem na miejscu i innymi osobami w trakcie rekonwalescencji. Społeczność i personel służą jako kluczowe czynniki w powrocie do zdrowia i zmianie postaw i zachowań wobec używania narkotyków.
• Budynki mieszkalne w stanie spoczynku: Zapewnia to nadzorowany, krótkoterminowy pobyt w mieszkaniu, aby pomóc ludziom zaangażować się w obowiązki i dostosować się do nowego, niezależnego życia bez ciągłego zażywania substancji. Mieszkania na czas rekonwalescencji obejmują porady dotyczące postępowania z finansami i znalezienia pracy, a także zapewnienie połączenia między daną osobą na końcowych etapach rekonwalescencji a usługami wsparcia środowiskowego.

Grupy samopomocowe

Terapia grupowa i długotrwała rehabilitacja mogą pomóc osobie z zaburzeniami używania substancji czuć się mniej odizolowaną.
Mogą one pomóc osobie wracającej do zdrowia w spotkaniu z innymi osobami z tym samym zaburzeniem uzależniającym, które często zwiększa motywację i zmniejsza poczucie izolacji. Mogą one również służyć jako użyteczne źródło edukacji, społeczności i informacji.

Osoby zmagające się z innymi rodzajami uzależnień mogą dowiedzieć się o grupach samopomocy w swojej społeczności, szukając informacji w Internecie lub prosząc o nie lekarza lub pielęgniarkę.

Leki

Osoba może przyjmować leki w sposób ciągły w trakcie rekonwalescencji po przebytym zaburzeniu związanym z substancją i związanych z nim powikłaniach.

Jednak ludzie najczęściej stosują leki podczas detoksykacji, aby opanować objawy odstawienia. Leki będą się różnić w zależności od substancji, od której dana osoba jest uzależniona.

Długotrwałe stosowanie leków pomaga w zmniejszeniu łaknienia i zapobiega nawrotom lub powrotowi do używania substancji po wyzdrowieniu z uzależnienia.

Leki nie są samodzielnym leczeniem uzależnień i powinny towarzyszyć innym metodom postępowania, takim jak psychoterapia.

Uzależnienie od następujących substancji wymaga stosowania określonych leków.

Alkohol

Osoby z zaburzeniami związanymi z używaniem alkoholu mogą przyjmować następujące leki w celu zmniejszenia łaknienia i objawów odstawiennych, w tym:

• Naltrekson: Zapobiega to działaniu receptorów opioidowych w mózgu, które dają satysfakcjonujące i euforyczne efekty, gdy dana osoba spożywa alkohol i zmniejsza ryzyko nawrotu choroby. Chociaż nie jest skuteczny dla wszystkich osób w okresie rekonwalescencji, ma znaczący wpływ na abstynencję u niektórych osób.
• Acamprosate, czyli Campral: Może to zmniejszyć długotrwałe objawy abstynencji, w tym bezsenność, niepokój i ogólne poczucie nieszczęścia, znane jako dysfonia. Ma to bardziej korzystny wpływ u osób z ciężkimi zaburzeniami związanymi z substancjami i uzależnieniami.
• Disulfiram, czyli Antabuse: Jest to lek, który zakłóca rozpad alkoholu, prowadząc do niepożądanych skutków, takich jak zaczerwienienie twarzy, złe samopoczucie i nieregularne bicie serca, jeśli osoba wracająca do zdrowia próbuje spożywać alkohol. Działa on odstraszająco na osoby, które mają wysoką motywację do powrotu do zdrowia.

Lekarze i specjaliści ds. rehabilitacji mogą przepisać inne leki w celu zajęcia się innymi możliwymi stanami zdrowia psychicznego, w tym depresją i lękiem, które mogą być przyczyną lub wynikiem zaburzeń związanych z substancjami.

Osoby biorące udział w programach terapeutycznych powinny również otrzymać badania na obecność chorób zakaźnych, które mogły wynikać z pewnych sytuacji wysokiego ryzyka związanych z ich uzależnieniami, takimi jak HIV, zapalenie wątroby i gruźlica.

Start

Zaburzenia związane z substancjami są przewlekłymi, złożonymi chorobami, które wymagają długotrwałego, intensywnego leczenia. Rodzaj substancji i stopień uzależnienia determinują przebieg leczenia.

Leczenie często rozpoczyna się od detoksykacji, stosując leki zmniejszające objawy odstawienia, podczas gdy dana substancja opuszcza system.

Różne rodzaje terapii behawioralnej i poradnictwa mogą również wspierać leczenie, pomagając w deprogramowaniu pewnych zachowań i okoliczności związanych z używaniem narkotyków.

Osoba fizyczna bierze czasem udział w 6-12-miesięcznym programie rehabilitacyjnym w specjalnym ośrodku. Następnie może zamieszkać w nadzorowanym mieszkaniu, a następnie przejść do zarządzania finansami i znalezienia zatrudnienia.

Niektóre leki mogą również służyć do leczenia przedłużających się objawów odstawiennych i wspomagać trzeźwość u niektórych osób.